De eerste lentestorm raasde weer door onze tuin. dubbelgevouwen narcissen dapper volhoudend en er zit nergens meer een los blaadje aan de struiken, die zijn er allemaal vanaf gestreamd. Nu nog staat er een harde koude wind, terwijl binnen de zon lekker aanvoelt. de vaste planten gaan gewoon nu door met groeien. Langzaam komen rozetten van de Judaspenningen naar boven gegroeid met een hart van allemaal bloemknoppen. Ook de in de nazomer geplante vaste planten zoals Persicaria en de Pimpernel komen weer boven de grond, altijd spannend of ze terug willen komen. Morgen ga ik wel ruimen, het waait nu nog te hard. De vogels hebben met grote moed steeds de storm getrotseerd om toch bij de voederpalen te kunnen komen, soms werden ze helemaal weggeblazen. Ze hangen ook even niet maar staan op de grond, dus ze zijn nu wel een vast punt en geen wiebelig in de wind heen en weer zwaaiend object waar je op moet zien te landen. Een paar foto's van de voorjaarsbollen , die gelukkig nog niet erg beschadigd zijn. Ze waren nog niet ver genoeg.
