Groei&Bloei Smoel van de herfst.

Smoel van de herfst.

Smoel van de herfst.

Hulde aan de harken

We hebben nieuwe mensen in de straat, een gezin met jonge kinderen, heel leuk. Oh, en een bladblazer. Weer een! Dat is nou echt jammer, bij een bladzuiger kan ik me nog iets voorstellen. Blad verzamelen en dan composteren. Perfecte humus krijg je zo om te mulchen, eigen potgrond te maken, noem maar op. Maar het doelloze, tijdelijke wegblazen geeft heel veel ergernis. Waarom niet gewoon de hark gepakt, tenminste als lijf en leden het toelaten? Sportschool aan huis, of een deur verderop als je stoep bij de buren meepakt. Geen herrie, geen stank. Oren en neus open. Alle gelegenheid om de natuur zo in je op te nemen, en een kletsje te maken met wie er ook maar langs komt. De voorhoede aan contrabassen van de gemeentewerken heeft schurend en grommend de straten voor het moment verlaten. In de pauzes die de rest van het orkest van bladblazers, zuigers en hakselaars ons nu af en toe laten, valt er soms nog wat te genieten van de stilte, het bellende geluid van goudhaantjes en staartmezen, knorrende bruine kikkers, keuvelende spreeuwen en jonge, oefenende merelmannetjes, het secondewerk van de overwinterende roodborstjes. Het licht is heel bedremmeld al wat teruggekomen in de knollentuin, opgewarmd door het steeds geler wordende blad aan de beuken. Licht en stilte. Alleen bij ons ligt blad. Veel blad. Jarenlang heb ik zakken vol blad zo van de straat bij ons in de tuin gekieperd. Ook dit jaar heb ik al weer heel wat blad versjouwd. Hier krijgt blad een tweede kans op een leven dicht bij de bron, zoals het hoort, vind ik. Het is de perfecte grondverbeteraar, het isolatie materiaal tegen een straffe oostenwind bij een kale vorst en een felle zon. Heerlijk om doorheen te lopen, ritsel ritsel, zelfs in een kleine tuin. Kraamkamer voor vele slakken. Dat ook. Het zij zo. Medeloggers, blad is en blijft gewoon de ‘smoel’ van de herfst.

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl