Her en der door onze tuin zijn akeleien te vinden. Ik kan er nooit te veel van hebben. In allerlei tinten. Aanvankelijk had ik alleen de akeleien met lange sporen, u staat er van ales door elkaar: met lange sporen, met korte sporen, zonder sporen (hoewel die soms op een klokje lijken en een beetje hun akelei-heid kwijt raken) en ook dubbele of driedubbelgevulde. Een paar jaar op de zelfde plek, dan verdwijnen ze, maar er zijn altijd voldoende nieuwe zaailingen. Het is nu begin juli en de meeste akeleien zijn nu toch wel uitgebloeid: sommigen hebben nog 1 bloem. Een paar planten die in wat diepere schaduw staan nog helemaal in bloei. Maar nog even en akeleitijd is echt voorbij. Op de meeste plekken laat ik ze gewoon staan, zaaddoos en al. Over een tijdje beginnen die zaaddozen te rammelen in de wind.
Heeel af en toe staat er een bijna witte/zeer lichtgroen bloeiende akelei tussen al het roze en donkerrood en donkerblauw. Op de foto's zie je zon witten, met en zonde hommel.
