De verleiding van een peer
In de afscheiding van de Bollentuin op de Delftse Kindertuin De Boterbloem staat ook een peer: Pyrus communis ‘Bonne Louise’. Die afscheiding van druif, kers, prunus, kwee wordt door jaarlijkse snoei op handzame hoogte gehouden. ‘Bonne Louise’ wordt dus geleid opdat zij niet het verkeerde pad kiest, want het pad tussen lichtzinnig- en deugdzaamheid is gelukkig maar een handpalm breed. Haar dankbaarheid toont ze met fraaie bloemen die op het bijna kale hout bloeien. Die bloemen vangen het licht lichtzinnig als ze zijn en houden de belofte in van der liefde sappigheid van hun latere vruchten, waar je met je vingers niet vanaf kan blijven: klein, slank met een donkerbruin-rode blos, iets fris van smaak met een neusstrelend aroma. Bonne Louise is een zeer oude handpeer die nog maar weinig in Nederland wordt geteeld. Van oorsprong is het ras Frans. Het werd al genoemd in het derde kwart van de 18de eeuw. Het is geen zelfbestuiver, maar de vruchtvorming gaat ook zonder bevruchting. Met een chic woord heet dat parthenocarp. Er zijn meer peren die dat doen. Pitloze druiven, zaadloze bananen en vijgen aan Hollandse vijgebomen deden hetzelfde. Foto 1: Bloeiende Bonne Louise in de afscheiding van de Bollentuin op Delftse Kindertuin De Boterbloem op 18 april 2016. Foto 2: Bloeiende Bonne Louise in de afscheiding van de Bollentuin op Delftse Kindertuin De Boterbloem op 18 april 2016.
