Groei&Bloei De bruidssluier van de herfst

De bruidssluier van de herfst

De bruidssluier van de herfst

het goud van de Atlas

Zaterdagmiddag, eind van een prachtige herfstdag, mijn tuinmoment van de afglopen week. Heel krachtig en helder meldt zich een specht bij de overburen. Een gouden regen sluiert vanuit de Atlasceders neer. Het is een graad of zeventien met een zacht wiegend windje. De zon schemert door de wolken stuifmeel die de mezen en andere vogels van tak tot tak veroorzaken, versluierd, zoals de baan van licht door het zolderraam gebroken wordt door het stof dat opstijgt bij het dichtslaan van een fotoalbum, waar verleden het heden ontmoet en een zucht ontsnapt. Stof tot nadenken. Stilte.

Onhoorbaar veranderde een laagje goudstof de laatste dagen langzaamaan de tuinstoelen, de tafel buiten, de brievenbus. De auto, waarvan de voorruit ’s morgens haast een nog niet ontdekte maan lijkt en waar een enkel slakkenspoor pas ’s middags de kleur weer vrij geeft. Ergens ratelt een grasmaaier. Het leger bladblazers is nog op zoek naar zijn verlengsnoeren. In het parkje achter ons huis spelen kinderen hun nieuwe spel. In de lucht zoeft geen voetbal meer maar hun drones. Een andere tijd. In de verte ruist de snelweg, op weg terug van bezoekjes en boswandelingen. Ik hoor hier nog een tjiftjaf, en een jonge merel schraapt zijn stem. In de schaduw van ons huis, herinnert het Loodkruid het voorbije hemelsblauw van de zomer, verknoopt in het groen rode blad tot een Oosters tapijt. De witte cyclamen zoeken hun weg tussen de varens als een trippelend elfjesvolk. Uit de grond werken zich de eerste neuzen van herfstkrokussen en herfsttijlozen. Aardsterren blazen op hun bolle bruine wangen. Ergens vallen wat kastanjes. Het gaat allemaal weer gebeuren. Zo tooit de herfst zich met haar bruidsluier…

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl

Reacties (2)