Groei&Bloei Dit jaar geen engeltjes…

Dit jaar geen engeltjes…

Dit jaar geen engeltjes…

… bij de elfjes.

Jaar in jaar uit was ik te laat om het oude blad van het Elfenblad (Epimedium) op tijd weg te halen. Het is ook niet echt nodig, maar in de loop van de tijd is de pruik van “epies” onder de azalea’s en de corylopsis eruit gaan zien met Corona proporties. Ik ondernam iedere keer wel braaf een poging om het jonge blad maar vooral de bloemen op tijd het licht te laten zien door met een snoeischaar en veel engelengeduld het oude blad weg te knippen, maar dat is voor mijn rug geen gewenste onderneming.

Al gesteund door mijn actie aan de pergola en de hoge nestkastjes, ging ik dit jaar met mijn heggenschaar de Epi-pruik te lijf gegaan. Ik ontdekte na twee ferme knippen overgroeide primula’s en ontdekte de verloren gewaande Hacquetia epipactis, een gele voorjaarsbloeier met een voorliefde voor halfschaduw en schaduw, nou dat was zeer zeker gegarandeerd onder die Epi-pruik. Zaailingen van de Tongvaren en uitlopers van de wilde bramen uit gemeentetuin moesten eraan geloven. De Jonge tongvarentjes heb ik wel bewaard, die kunnen met hun ouders even verderop worden herenigd waarmee ik ook stoute plannen heb. Even stevig de bezem over het pad en het oorspronkelijke tuin idee ziet opnieuw het licht.

Tot slot heb ik de dode Papierstruik eruit gehaald en de ruimte (slik) omarmd, maar wat nu? Eenmaal gekortwiekt op het gras zie je goed de driedelige vertakking van de stam en elke tak, wat deze struik naast de mooie bloemen en geur, heel bijzonder maakt. Wordt vervolgd…

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl

Reacties (6)

Harry Hakvoort

Harry Hakvoort

dag Paul,
ik ben ook sinds enkele jaren de elfenbloem aan het kortwieken. Soms wordt het blad toch wat dor, als het niet door de vorst is, danwel door de zomerdroogte. Ik verbaas me erover dat het blad dan weer zo snel terugkomt. Bijkomend voordeel is dat je de bloempjes beter ziet. En ik herken dat met de rug. Eerst met een snoeischaar, duurt te lang, dan met de heggenschaar. Ik ga nog een stap verder, ik pak tegenwoordig de accuheggeschaar. Een ideaal ding om bv ook grassen te knippen of zelfs een perk met rozen (the fairy) in te korten. Zijn de stengels gerafeld, dan knip ik ze wat bij. Vanwege onderhoud van meerdere tuinen is dat voor mij geen overbodige luxe.

Reageren op

Angela's tuin

Angela

Hoi Paul,

Dat vind ik nog steeds t leukste van de tuinlog: meegenomen worden in de beleving van een tuin.
Dank je wel

Reageren op

Paul

Paul

Dag Harry,
Voor mij was de heggenschaar al een hele verademing. Maar het gaat om timing, want wat later en de bloei ligt eraf. Rosa the Fairy kan jouw snoeiwerk makkelijk aan. Wij hebben er niet zoveel; dat gaat hier dus lekker op een krukje, stuk voor stuk. Groeien en bloeien doen ze altijd. Met groet.

Reageren op

Paul

Paul

Hoi Angela,
Ik dacht dit jaar, laat ik van elk actief tuinmoment een verslagje maken met wat foto’s. Vind het ook leuk om te doen. Bedankt en groet.

Reageren op

Veris-lente

Veris-lente

Hé Paul,
Tuin aanplanten is een, de tuin onderhouden een ander. Met kennis en goede materialen kom je al een heel eind, maar durf om rigoureus ergens de schaar in te zetten en verwijderen een andere. Stevige groeiers en woekeraars kunnen het de tuinman erg lastig maken, net als tijd en nattigheid. Maar soms levert onderhoud mooie verrassingen op, en ontdek je planten op hun zelf gekozen, perfecte plek. Mooie (zacht gele) primula Veris, die hier op ook een zelf gekozen plek bijna bloeit, je tongvarens hebben het duidelijk naar hun zin in je tuin.
Papierstruik heeft inderdaad heel herkenbaat takkengestel, een hele klus heester met gelijkwaardige kwaliteiten te vinden, succes!!!

Reageren op

Paul

Paul

Hoi Veris,
Ik heb een waardige opvolger gevonden voor mijn verdwenen heester, waarover later. Ook jij hebt aan den ‘tuin’lijve ondervonden als er bomen uit je tuinomgeving verdwijnen of op zijn mist stevig teruggezet worden. En ja, het is zeker verrassend om verstopte planten aan te treffen en/of weer in je tuinvingers te sluiten. Tuinieren is geen one-way street en soms moet je echt de handen uit de mouwen steken. Ik probeer iedere week een stukje tuin te doen en er iets over te schrijven. En ja, ik heb wat met varens. Sommige varens in onze tuin zijn een dikke tiental jaren ouder dan onze kinderen. Fijn paasweekend.

Reageren op