Het hebben van een Atlas ceder in de tuin is een rijk bezit en drie is helemaal het einde. We hadden er ooit vier op iedere hoek van de tuin één. Naast dat het een mooie boom is met prachtig zilvergrijze naalden – een kwestie van smaak natuurlijk – valt er altijd wat te beleven. Een waar naaldentapijt in diverse kleuren bruin in de auto en op elke mat en vensterbank als het een beetje waait. In oktober versluiert de wereld om ons heen is een zacht gele waas dat prachtige momenten en herinneringen kan oproepen. In het voorjaar hebben we de Cedergrondbekerzwammen door de hele tuin en tussen de voegen van de stoep, in de laatste weken van oktober een tapijt aan sigaren die gemakkelijk verteren en tegelijk een prima steun zijn voor bijvoorbeeld herfstkrokussen. Vorige week werden we aangesproken door de postbode - zonder groene vingers of groen hart - die het pad naar de voordeur niet op durfde te lopen van weg “al die naaktslakken”! En toegegeven, het kunnen er best wel veel zijn.
Maar lieve mensen de verkoelende schaduw in de zomer, de bescherming in de winter voor sommige planten tegen te veel kou van bovenaf en het altijd ietwat droge klimaat aan de voet. De Libanese en Cypriotische cyclamen houden het er zo al jaren prima uit.
De afgelopen tijd kregen we te maken met een nog niet geziene eigenschap van deze prachtboom: zijn wortels. Op zoek naar water vond een wortel het kleinst denkbare scheurtje in het rioolsysteem rond ons huis, zorgde voor een behoorlijke verstopping, maar gelukkig nog niet zo erg als wat ons zeven jaar geleden overkwam en de knollentuin op zijn kop moest. Dit keer moest een deel van de buxus vervanger eruit evenals een fraaie Toverhazelaar. Voor de laatste hebben we een nieuw plekje moeten zoeken. Door het herstelwerk was er verticaal maar hooguit 15 tot 20 cm ruimte voor de kluit over en dat was te weinig. Daarnaast voelen we er weinig voor om ooit weer een kostbare reparatie te moeten laten uitvoeren. Ideaal voor winter- en voorjaarsbloeiende bol en knolgewassen....
