Groei&Bloei En dan nog de tuin…

En dan nog de tuin…

En dan nog de tuin…

De beste stuurlui staan aan wal. Maar wat nou als ze het zelf moeten doen? Maken zij dan ook wel eens vergissingen....?

En dan nog de tuin….

 

Verhuisd! Eindelijk! Vele uren hard gewerkt om de woning ‘af te krijgen’. Nou ja, op wat plintjes na! Trots ben je als je ’s avonds uitgeteld tussen de dozen op de bank zit. Het is gelukt!

En dan bij het aanbreken van de eerste voorjaarstemperaturen zie je dat de tuin eigenlijk ook nog moet. Eerst maar eens het afval van de verbouwing naar de stort brengen.

Hardop denk je: ‘Deze zomer maar even zien wat er allemaal opkomt in de tuin’. En er komt van alles op! Maar aan het einde van de zomer moet je constateren dat de tuin niet jouw tuin is. ‘Nou ja, het wordt eerst winter. Volgend jaar maar eens verder zien…’

En voor je het weet laten de eerste bloemknoppen zien wat ze binnenin bewaard hebben. Een nieuw tuinseizoen breekt aan.

 

Oh ja, en dan nog die tuin….

 

Hoe komt het toch dat je als nieuwe bewoner de tuin en de woning los ziet van elkaar? In het koopcontract staat het toch echt als 1 geheel?

Waarom wel die ene muur van een leuk behangetje voorzien en waarom niet die ene border van nieuwe kleuren?

Een tuin leeft! Een tuin heeft tijd nodig om volwassen te worden. Een tuin heeft niks aan uitstelgedrag! Aanpakken!

 

En ja, dat geldt ook voor mij…. Met het verf nog achter de oren zaten wij na te genieten van de verbouwing en de verhuizing. Trots op alles wat wij bereikt hadden in zo’n korte tijd. Inmiddels stond het gras op kniehoogte, groeiden er planten in de tuin die men rekent tot de groep ‘onkruid’ en hadden de algen ruim de tijd gehad om de terrassen groen te toveren. Gelukkig gingen we de winter in…

1 zomer lang heb ik het aangekeken, gewoon vanuit de woonkamer. Ik kwam niet graag in de tuin. Bezoekers vonden de tuin prima: mooi groen, heerlijk voor de kinderen… En ik? Het was gewoon niet mijn tuin…

Met mijn tuindiploma op zak, passie voor alles wat groeit en bloeit en een mening over hoe het allemaal moet, maakte ik toch bijna 1 van de grootste tuinfouten in tuinontwerpland… Jij? Ja, ik…. Ik wilde de tuin hoekje voor hoekje aanpakken. Er stonden immers ook mooie planten in die ik ‘gewoon’ wel ergens anders kon neerzetten… toch? FOUT!

Net op tijd kwam gelukkig weer het tuinstemmetje in mij die heel hard riep: ‘STOP!!! Maak jouw eigen tuin! Vervorm niet die van een ander!!’

Pffff… gelukkig! Ik was er weer!

Vol trots kon ik aankondigen: ‘Wij gaan het helemaal anders doen! Wij maken van de tuin, onze tuin!’

Het ontwerp werd geboren….

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl