https://teams.microsoft.com/dl/launcher/launcher.html?url=%2F_%23%2Fl%2Fmeetup-join%2F19%3AkQOjo25oolnB0zxcm-kVHg4rkLZcozYIva7rYLV20s81%40thread.tacv2%2F1621343126407%3Fcontext%3D%257b%2522Tid%2522%253a%2522d72758a0-a446-4e0f-a0aa-4bf95a4a10e7%2522%252c%2522Oid%2522%253a%2522fdce4f9b-a702-4b9a-a8e1-225a3e7117b9%2522%257d%26anon%3Dtrue&type=meetup-join&deeplinkId=3d826568-ade4-4ad1-aafc-4046aa2238fc&directDl=true&msLaunch=true&enableMobilePage=true&suppressPrompt=true
Afgelopen weekend en begin van de week was het de hoogste (knipoog) tijd om de laatste nestkastjes schoon te maken. Deze kastjes zijn ‘tig jaar geleden opgehangen en zoals alles hier in de tuin en overal groeien de bomen maar door en is vier meter boven NAP geen uitzondering, vandaar ook de knipoog. De kleine keukentrap? Nou dat gaat hem niet worden, maar wel een driedelige ladder. Nu is één van de Atlasceders begroeid met een Rosa ‘Kew Rambler’ die beschikt over een waar wapenarsenaal aan stevige takken met heftige doorns, kortom het werd een waar gevecht met deze ruziezoekster, Rosa, maar gelukkig heb ik haar bloemenpracht van juni in mijn geheugen staan en tja, daar doe ik het dan voor (de bloemenfoto’s zijn van 2020.)
Even ging het bijna mis toen ik onder aan de ladder in het gat trapte waar ik de pot met cyclamen uit zijn winterberging haalde vorige week. Gelukkig niets verzwikt, maar erg handig was het niet. In de diepste schaduw van de Atlasceders en hulst groeien cyclamen waarvan het blad meer dan handgroot kan worden. In de halfschaduw doen ze het nog super en al sinds december. Verder gespot een dubbele kerstroos ruim boven de datum, de laatste leverbloempjes, een late(?) bloem in de Camelia en de start van het geurspektakel van de sterk naar honing ruikende Mahonia’s.
Een hommel landde in ons halletje voor de titel van dit log en schuilde er voor de wind en de koude.
