Naast zelf te tuinieren, is het ook heerlijk om over de geschiedenis ervan te lezen. Hoveniers van Oranje is een van die boeken, die je eigenlijk dan in je boekenkast moet hebben staan......
Voor stadhouder Frederik Hendrik en zijn vrouw Amalia was het belangrijk om door vorstelijk vertoon hun maatschappelijke positie meer glans te geven. Een eigen hofcultuur en indrukwekkende tuinen moesten voor prestige zorgen. Dit gold ook voor hun kleinzoon koning/stadhouder Willem III, die al te graag de Franse koning Lodewijk XIV de loef af wilde steken. Voor het realiseren van tuinen, zoals bij Huis Honselaarsdijk en Het Loo in Apeldoorn waren daarom bekwame hoveniers en tuinlieden nodig. In haar boek ‘Hoveniers van Oranje – functie, werk en positie 1621 – 1732’ vertelt Lenneke Berkhout niet alleen over de tuinen van de prinsen en prinsessen van Oranje, maar ook over de hoveniers die de tuinen verzorgden. Vakmanschap stond voorop, maar daar was de beloning dan ook naar. De hoveniers hadden naast een goed traktement ook grote privileges, zoals gratis huisvesting en vrijstelling van lokale belastingen. Voor een aantal bekende hoveniers zijn de tuinen van de Oranjes ook een leerschool geweest; een zogenaamde leerbrief was de beloning voor hun inspanningen om het vak onder de knie te krijgen. De eed tot hovenier legden ze af bij de Domeinraad in Den Haag. Kennis over tuinieren kwam niet alleen uit eigen land. Zowel Franse als Engelse hoveniers zijn door de Oranjes aangetrokken om hun kennis op het gebied van snoeien en zelfs het maaien van het gras te delen. Op hun beurt zijn hoveniers van Oranje, zoals Jan van Groen met zijn handboek Den Nederlandtsen Hovenier, belangrijk geweest in de nationale en internationale uitwisseling van horticulturele kennis en de professionalisering van het vak. Een mooi kerstcadeau!
Anneke
T @blikopdetuin F www.facebook.com/GroeiBloeiWestland.
Blik op de tuin – Vragen kunt u stellen via: info@westland.groei.nl; activiteiten van Groei en Bloei Westland vindt u op: westland.groei.nl
