… zelfgelijkendheid
… zelfgelijkendheid
Aan de keukentafel zijn de wiskundigen soms in de meerderheid. Dan komt er van alles ter sprake, zoals: “In de fractale meetkunde, een deelgebied van de wiskunde, betekent zelfgelijkvormigheid (ook zelfgelijkendheid) van een object dat dit object precies of bij benadering gelijkvormig is aan een deel van zichzelf (dat wil zeggen dat het geheel dezelfde vorm heeft als een of meer van de delen). Veel objecten in de echte wereld, zoals kustlijnen, zijn statistisch gezien zelfgelijkvormig.”
Maar dichter bij huis – schuif ik dan aan – is deze zelfgelijkendheid ook te vinden in etenswaar. Kijk maar naar de vorm van stemgember en Romanesco broccoli die niet alleen prachtig is om te zien, maar ook nog eens erg lekker. En buiten in de tuin: ga met je neus bij een varen staan en bekijk het blad eens goed.
En wat te denken van de Papierstruik die al in vele logjes van mij is genoemd. Gesteund door behulpzame handen heb ik staand op een keukentrap deze foto gemaakt, om een beeld te krijgen van deze schoonheid. Iedere twijg verdeelt zich in drieën. Eerst de stam en dan verder en verder en verder. Als de uiteinden van al deze drievoudige wiskunde zich ook nog eens tooit met die prachtig ogende en heerlijk ruikende bloemen, sluit ook ik de wiskunde volledig in mijn hart.
Wat een fractaal wonder hebben we in de tuin.
