Ik heb in Halle, Gelderland, een grote kruidentuin. In dit tuinblog houd ik je op de hoogte van het wel en wee van de kruiden.
Mijn kruidentuin ligt in de Achterhoek, ver van zee, en toch heb ik vandaag tekenen van verzilting van de bodem aangetroffen.
Dit verschijnsel, waarbij de grond wit uitslaat, heb ik tot dusverre alleen in kassen en serre's gezien, nog nooit in de volle grond; en dan ook nog in de herfst! Het wit uitslaan van de grond is een gevolg van droogte. Hoewel het nu herfst is, met lange nachten met grondnevel en veel dauw, regent het maar hoogst zelden (op deze plek in elk geval). Doordat de grond steeds alleen heel oppervlakkig nat wordt, lossen de mineralen uit de grond en uit de humus alleen aan het oppervlak op. Vervolgens verdampt het water en blijven de mineralen als een zoutlaagje op de grond achter. Deze mineralen zullen nooit plantenwortels bereiken en de humus in de bovenlaag gaat kapot. Dit is echt heel erg foute boel.
In de kas hebben we dit verschijnsel de hele lange warme zomer kunnen voorkomen door overvloedig water te geven op de plaatsen waar de gewenste planten staan, en de bodem steeds te bestrooien met een dun laagje organisch materiaal (in dit geval gazonmaaisel) op plaatsen waar geen planten staan. Als je je grond wit ziet uitslaan, heb je niet genoeg water gegeven! Dat gebeurt maar al te vaak.
In de kruidentuin dacht ik dat ik het goed gedaan had met de droogte van dit jaar. Ik heb regelmatig overvloedig (= minimaal drie uur) beregend zolang er nog van de planten geoogst moet worden. Daarna (na eind juli) heb ik alleen nog beregend om de planten in leven te houden, en dat is nog gelukt ook. Toen het eind augustus eindelijk een beetje ging regenen, dacht ik dat hetergste voorbij was. Helaas is het nu, in oktober, al weer heel erg droog en nu zie ik dus dit teken van verzilting: de eerste stap in het proces van woestijnvorming. Ik zal weer flink moeten gaan beregenen, en daarna ga ik de grond volledig bedekken met stro. De grond afdekken met organisch materiaal doe ik en feite altijd in het najaar, maar dat is dan meestal bedoeld om te voorkomen dat mineralen uit de grond wegspoelen door te veel water. Nu is het omgekeerd: met een afdeklaagje hoop ik verdere uitdroging van de bodem te voorkomen. Wie nog steeds niet gelooft in klimaatverandering, moet hier maar eens komen kijken.
