Als het met een plof sneeuwt in oktober is er altijd wat bijzonders aan de hand. Eigenlijk is het ieder jaar weer wachten tot het een keer gebeurt en meestal zie je het pas als alles achter de rug is. Zoals ook dit jaar. We hebben nog maar twee beuken in de tuin een rode en een groene beuk. De laatste geeft de meeste nootjes en het is er ook drukte van belang, voornamelijk houtduiven die elkaar het leven zuur maken om de beste/meeste nootjes. Soms zijn ze zo druk met elkaar dat ze even niet opletten. Een wit met zwarte schicht schiet door of langs de beuk, een plof of klap en een warreling aan veertjes. Gelukkig is de duif al helemaal verdoofd eer die merkt wat er gebeurd is en hij of zij al die opgepeuzelde beukennootjes via een omweg offreert.
Wat rest zijn wat veertjes en nog voldoende beukennootjes voor nog meer veertjes…
