Groei&Bloei Terug in de tuin

Terug in de tuin

Terug in de tuin

Ik ben Ester. Als kind vond ik tuinieren al geweldig. Ik confisqueerde een klein hoekje in de tuin van mijn ouders, maakte er een minivijvertje en zaaide er bloemen. Mijn eerste eigen tuin was een klein stadstuintje. Een paar jaar later volgde mijn eerste 'grotemensentuin'. Ik kon mijn geluk niet op. Ik heb nu een heerlijke tuin aan de rand van een Fries dorpje. De tuin was niet altijd zo'n fijne plek; door (lichamelijke) omstandigheden was hij compleet verwilderd, maar sinds vorig jaar is hij mooier dan ooit.

Een molensteen om mijn nek. Zo voelde mijn tuin de laatste jaren voor me. Doordat mijn lijf me in de steek liet en doordat bij mijn man het tuiniersgen volledig leek te ontbreken, was mijn ooit met zoveel zorg aangelegde tuin veranderd in een Friese jungle. Ik schaamde me voor de puinhoop. Als er visite kwam voelde ik altijd de behoefte uit te leggen hoe het toch zover gekomen was. En tegenover de buren voelde ik me schuldig. Zij moesten immers tegen die wanordelijke bende aankijken. Inmmiddels ging het lichamelijk veel beter met me, maar de stap zetten om de tuin aan te pakken... dat lukte me niet. Het was te veel, ik wist niet waar ik moest beginnen.

Tot een goede vriend me op weg hielp. Hij gaf me het zetje dat ik nodig had. Zelf trok ik de brandnetels en graspollen eruit. Ik kreeg de smaak te pakken en zelfs mijn man raakte geïnspireerd. Samen met de vriend groeven we een vijver, maakten we de paden schoon en bouwden we een overkapping. Mijn lang weggestopte passie voor planten kwam weer boven. Ik zette de tuin vol met nieuwe planten, vermeerderde planten die nog tussen de brandnetels overleefd hadden en plantte plantjes die ik van vrienden en familie kreeg. Met elk stukje tuin dat ik terugwon, won ik ook een beetje van mijn langverloren hobby terug.

Inmiddels zijn we een jaar verder. De tuin is mooier dan ooit en elk vrij moment breng ik erin door. Als ik om me heen kijk is het moeilijk om me voor te stellen dat het een jaar geleden nog zo'n ondoordringbare wildernis was. Wat kun je met je eigen handen toch een hoop bereiken. Soms heb je alleen een zetje nodig.

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl

Reacties (4)

Antje

Antje

Dag Ester welkom!

Wat een mooi en openhartig verhaal en wat heerlijk voor je dat je nu weer kunt tuinieren. Ik herken zoveel in je verhaal want ik heb zelf ook diverse operaties ondergaan. Maar je haalt zoveel positieve energie uit tuinieren dat al moet je het wat rustiger aandoen het   ” althans voor mij ” het beste medicijn is. Ik wens je een fantastische tuinier zomer.

hartelijke groet Antje

Reageren op

Ester

Ester

Zo is het precies, Antje! Dank voor de lieve woorden.

Reageren op

Eindelooshaof

Eindelooshaof

Hoi Ester,
welkom in de blogwereld van G&B. Ik kan me levendig voorstellen dat je blij bent weer te kunnen genieten van je tuin en vooral het bezig zijn daarin. Ik heb het geluk dat de tuin zo groot is dat ik er iedere dag uren (weersafhankelijk natuurlijk) in bezig kan zijn. Er is plaats genoeg om ook hier en daar brandnetels te laten staan t.b.v. het vlindervolk.
Vanuit Eindelooshaof in het zuiden van het land veel tuinplezier toegewenst,
Wiel

 

Reageren op

Angela's tuin

Angela

Hallo Esther,

allereerst een warm welkom!
Dank je wel voor je vertrouwen, dat je dit meteen al met ons wilde delen.
Ik hoop, dat je lijf nu een beetje mee blijft werken.
Geniet van elk moment zou ik zeggen.

Reageren op