Groei&Bloei Van de winter…

Van de winter…

Van de winter…

…binnen een week naar de lente.

Het mooie weer van afgelopen zaterdag zette goed aan tot opruimen in de knollentuin. Alle winterbescherming van mijn zaailingen weggehaald, schoongemaakt en opgeruimd. Koude bakken en de kas helemaal open gezet. Lucht erin, vocht eruit. De regentonnen weer op hun pootjes gezet, maar echt happy was ik er nog niet mee.

Met de heggenschaar ontfermde ik me eerst over de uitlopers van het Loodkruid die over het pad lagen. Het tot snot gevroren blad is gevaarlijk glad als het nat is en moet nu echt weg. Terwijl ik daar mee bezig was, begon hoog in de uitlopers van de rambler ‘Veilchenblau’ een heggenmus zijn prevelende liedje zingen, keer op keer herhaald. Dat de puschkinia´s in bloei zijn gekomen. Dat wist ik nog niet. Nog geen tijd voor gehad. Dat het leverbloempje zijn eerste knopje heeft geopend. Nu al? Waar dan? Dat alle toverhazelaars nu bloeien. Jazeker, dat wist ik wel. Dat de Schijnaugurk ook gesnoeid moet worden. Ook dat is waar, want die is finaal uit zijn pot gegroeid. Ja, zo kan ie wel even, zit me niet op te jutten! En ik weet dat het heggenmusje straks zelf de longen uit zijn lijfje moet vliegen om al die hongerige snavels gevuld te krijgen. Laat hem nu even lekker bezig zijn met zijn hofmakerij. De heggenmus weet, net als ik, zijn momenten te kiezen. Maar ja, gelijk heeft ie wel want halverwege de tuin staan op de pergola naast de Schijnaugurk twee ramblers, ‘Veilchenblau’ en ‘Paul’s Scarlet Climber’, het enige narcisme in de knollentuin. Deze twee zijn lastig te bewerken, want snoeien en leiden kan alleen juist nu in het vroege voorjaar voordat de vaste planten aan de zonkant en de bolgewassen aan de schaduw/noordkant opkomen en meestal is het vies koud weer als ik tijd heb, maar dit jaar niet. En, ik had hulp van een roodborstje.

Tegen de garage van de buren groeit nog ook een andere roos: ‘Zéphirine Drouhin’. Nou die kun je met je voortanden snoeien! Als je de dakrand van die garage voor je ogen met een hand afdekt, dan waan je je in de bloeitijd zo bij Kasteel Walenburg, de door mevrouw Canneman ontworpen tuin waar ik deze fantastische roos voor het eerst mocht bewonderen. Het is een cerise-roze (bourbon) roos met een zoete geur die ook nog eens rijk bloeit. Zelfs met je ogen dicht graaft de geur zich met ongelooflijke snelheid door je geheugen naar dat eerste, ultieme moment. Tegen die snelheid kan geen computer op, zo’n totaalbeeld: samen met mijn vrouw, die dag, het uur, de geur en alle gevoelens daarbij.

Dus geen uitstel vandaag, boek aan de kant, luie stoel dicht laten en de ladder op voor het snoeien van de noordkant, de kant van de bollen en knollen. De komende dagen de zuidkant…  

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl

Reacties (4)

Veris-lente

Veris-lente

Hé Paul,
Werkt zoveel lichter, fijner met (support) en zon! Het tevreden gevoel wanneer een klus geklaard is, en nog een aantal mooie dagen voor de boeg, maakt tuinwerk zoveel plezieriger. Hier de cyclamen weer naar buiten bij de Sarcococca, waarvan ik de afgelopen dagen zijn geur mocht proeven.
Was ruim dertig jaar terug in de tuin van Walenburg, herinner mij een mooie kas, borders, en de roos ‘Zéphirine Drouhin’ die o.a. door kleur (geur?) indruk maakte (wist niets van zijn prettige bijzonderheden). Aanleiding van bezoek de kaft van boek (Hugh Johnson: Kunst van tuinieren) met een prachtige foto van Walenburg. Laatst plopte de naam Canneman weer op (dochter/boek???).

Reageren op

Angela's tuin

Angela

Ha Paul, hard gaat t nu hé!
Ik kom ogen te kort. Alles bot en heeft er zin in.
Wat waren we hier weer aan toe, met deze gekke rare tijd. Nu kunnen we weer in ons eigen paradijsje zijn en genieten. Wat zijn we dan rijk dat we een tuin hebben, waar we van t groen genieten en alles wat fladdert. Sinds kort hebben we 2 heel trouwe puttertjes bij de schare groenlingen, heggemussen, mussen, duiven, kauwen en specht. T blijft leuk om devoerplank en voerpaal in de gaten te houden.
Als we bezoek hebben kijkt iedereen naar de tuin naar de vogels.

Reageren op

Paul

Paul

Hoi Veris,
Vandaag gaat de zuidkant naar de “kapper”. De onder de pergola doorgekropen Arums verhuis ik naar de voortuin tegen het huis; dan zijn ze beter in te perken, want weggooien doet zeer. Ik kom nog geregeld in Langbroek, het is daar erg fraai en dat kleine geurige stukje Walenburg hebben we dicht bij huis.
De Sarcococca die wij hebben staat rechts van de kas op foto 6 en 9. Hij doet het perfect in de schaduw en ik kan er fijn langslopen om zijn geur op te snuiven. Groetjes.

Reageren op

Paul

Paul

Hoi Angela,
Het gaat zeker hard, vandaar dat ik even moet doorpakken met het snoeiwerk voordat de heggenmusjes, tjiftjaf en de zwartkop terug zijn/gaan nestelen. Het is een rijk gevoel oom zo’n eigen paradijsje te hebben. En heerlijk om flink wat vogels in je tuin te hebben. Dat geeft kleur en reuring en boeit altijd. Fijne week verder.

Reageren op