Hé Antje,
I wander’d lonely as a cloud
That floats high o’er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze
Las ik vanmiddag in boek: Verwilderen van Romke van de Kaa, waarin hij schrijft dat de wilde narcis maar hele slappe stelen zou hebben, niets in vergelijk met jongere varianten die op heipalen zouden staan!!!
Op fietstochtjes naar de bollenvelden in De Zijper polder, zagen we de prachtigste narcissen, en dat er vroege en late soorten zijn, goed om lange tijd van deze vrolijke voorjaarsbloeiers te genieten. Poetica narcis in mijn tuin heeft bovendien heerlijke geur.
Door natte voorjaar heel lang niets in tuin en volkstuin kunnen doen, en extra ontmoedigd door corona een achterstand in tuinwerk om u tegen te zeggen, maar vanmiddag toch even genoten van de zon op terras.
Hartelijke groet en geniet van Groene Paasdagen!