Ooit maakte Westland, mijn geboortestreek deel uit van de bollenstreek.....
Kortgeleden zag ik bij een Australisch kookprogramma een deelnemer, die als eerbetoon aan zijn Hollandse oma een gerecht met tulpenbollen maakte. Ik kon het natuurlijk niet proeven, maar volgens de jury was het nog smakelijk ook. Ik herinnerde me toen weer de verhalen, die ooms en tantes over het eten van tulpenbollen in de Tweede Wereldoorlog vertelden. Dat waren echter geen verse bollen, zoals die waarmee de Australische man zijn gerecht bereidde, maar oude bollen, die volgens de verhalen droog en bitter van smaak moeten zijn geweest. Ook in het Westland zullen er vast tulpenbollen gegeten zijn, want honger maakt rauwe bonen zoet en ook hier teelden tuinders tulpen(bollen). Wat niet veel mensen meer weten, is dat het Westland vroeger ook een tijdlang onderdeel van de bollenstreek uitmaakte. Net als de teelt van kasdruiven is ook de tulpenteelt in het Westland over een langere periode van betekenis geweest en maakte op zijn hoogtepunt ongeveer 10% van het Nederlandse tulpenareaal uit. Na de opkomst aan het einde van de 19e eeuw - de aanvoer was op 2 augustus 1899 volgens’ Het Eerste Practische Cultuurboek voor den Nederlandsche Bloembollenkweeker’’ uit 1930 door G. Kluft, 300.000 stuks door 42 ‘kweekers’ - en de bloei tussen 1910 en 1930, verloor de tulp het omstreeks 1950 van andere bloementeelten. De meeste telers van bloembollen hadden hun bedrijf in ’s-Gravenzande, omdat de zandgrond daar erg geschikt voor de tulpenteelt was. Nu moeten wij als Westlanders voor de bloembollenvelden naar de bollenstreek, West-Friesland en de Noordoostpolder; geen straf, maar eigenlijk ook wel weer een beetje jammer.
Anneke
T @blikopdetuin F www.facebook.com/GroeiBloeiWestland.
Blik op de tuin – Vragen kunt u stellen via: info@westland.groei.nl; activiteiten van Groei en Bloei Westland vindt u op: westland.groei.nl
