Hoge herfstanemonen zie je in bijna elke tuin. De bescheiden, vroege anemonen zijn veel minder populair. Onterecht, want deze lage lentebloeiers zijn sterk, verwilderen gemakkelijk en laten je proeven van de lente. De top 10 van Modeste Herwig!
De meeste voorjaarsbloeiende anemonen, zoals A. nemorosa en A. ranunculoides, zijn echte bosplanten. Ze doen het goed onder bladverliezende struiken en bomen of onder een haag. Omdat ze gemakkelijk verwilderen, kunnen er prachtige, grote groepen ontstaan. In het voorjaar verlangen ze veel licht en voldoende vocht. Na de bloei sterven ze al snel bovengronds af. In die toestand hebben ze geen problemen met volop schaduw of een drogere bodem. Hun dunne wortelstokken moeten in september-oktober worden geplant in vruchtbare, humusrijke en goed gedraineerde grond, die aan de zure kant mag zijn. Omdat de wortelstokken snel uitdrogen is het belangrijk dat te doen zodra je ze in huis hebt. In de zomer zijn bosanemonen blij met een mulchlaag van compost. Ook op een open plek, bijvoorbeeld een bloemenweide in de volle zon, kun je anemonen laten groeien. In dat geval moet de grond tijdens de groei wel constant vrij vochtig zijn.
Naast de bosanemonen zijn er nog meer voorjaarsbloeiende anemonen. Anemone canadensis groeit van nature op oevers en in vochtige weilanden en staat graag zonnig. Ook A. multifida en A. parviflora verlangen vrij veel zon. A. sylvestris is geschikt als rotsplant en gesteld op kalkhoudende grond.
Anemone coronaria, de gewone anemoon, is een buitenbeentje. De vorstgevoelige knollen van deze populaire snijbloem kun je het beste ieder jaar opnieuw planten. Week de knollen bij voorkeur eerst een nacht voor en geef ze een zonnige plek en zanderige grond. De bloemen verschijnen ongeveer twaalf weken na het planten.
De blauwe anemoon heeft in verhouding grote bloemen. De knolletjes worden vaak geleverd in mengsels van wit, violetblauw en roze. Verwildert goed onder bladverliezende heesters. Hoogte: 10-15 cm Bloei: maart-april
De gewone anemoon heeft varenachtig blad en tot 6 cm grote bloemen met donkere meeldraden. Er zijn ook cultivars met gevulde bloemen. De knollen (klauwtjes) zijn matig winterhard.
Hoogte: 25-50 cm
Bloei: maart-april
Vrij kleine, roze bloemen op stijve stengels. Het blad is varenachtig ingesneden. Na de bloei decoratieve zaadpluizen. Wordt vaak als rotsplant toegepast.
Hoogte: 25-50 cm
Bloei: maart-april
Deze bosanemoon is een natuurlijke kruising tussen de witte A. nemorosa en de gele A. ranunculoides. Lichtgele bloemen en diep ingesneden blad. Een krachtige groeier.
Hoogte: 5-15 cm
Bloei: april-mei
Een soort uit Noord-Amerika met grote, lichtgele tot bijna witte bloemen. ‘Major’ heeft grotere bloemen, bij ‘Rubra’ zijn ze roze. De stengels en het
ingesneden blad zijn behaard.
Hoogte: 30-40 cm
Bloei: mei-juni
De geurende, witte bloemen zijn vrij groot, na de bloei vormt zich decoratief vruchtpluis. Komt voor in wat drogere loofbossen in gebergten in middenen West-Europa.
Hoogte: 35 cm
Bloei: mei-juni
De Canadese anemoon heeft groot, ingesneden blad met in het midden een dunne stengel, die een zuiverwitte bloem draagt. De achterkant van de bloemblaadjes is blauw.
Hoogte: 25-50 cm
Bloei: mei-juli
De blauwste bosanemoon, met een bos gele meeldraden in hart. Het blad is sierlijk donkergroen.
Hoogte:10-15 cm
Bloei: april-mei
De gele bosanemoon is een sterke bosplant met heldergele bloemen. De cultivar ‘Plena’ heeft gevulde bloemen. Na de bloei sterft het blad af. Zeer geschikt voor verwildering.
Hoogte 10-15 cm
Bloei: maart-mei
Witte bosanemoon met halfgevulde bloemen en daaronder een dikke krans van groen-witte blaadjes.
Hoogte:10-15 cm
Bloei: april-mei
Tekst en beeld: Modeste Herwig
Uit Groei & Bloei maart 2019
