Komkommers zijn altijd en overal te koop, maar verse augurken zie zelden. Dat maakt het extra leuk om ze zelf te zaaien. De oogst kun je inmaken of fermenteren. Gefermenteerde augurken zijn behalve lekker ook supergezond.
Augurken hebben veel gemeen met komkommers, ze hebben dezelfde Latijnse naam (Cucumis sativa). Maar waar komkommers (de moderne rassen) meestal lang en glad zijn, lijken augurken op korte, dikke en wrattige worstjes. En terwijl je komkommers het beste vers kunt eten, komen augurken pas tot hun recht na het inmaken.
Voorzaaien: tweede helft april. Uitplanten: in mei mits niet te koud.
1. Cucumis sativa
Hoe te bestellen?
Je kunt bij G&B nog veel meer zaad bestellen, kijk hier voor ander zaad van groente en sierplanten
De teelt van augurken is niet moeilijker dan van komkommers. In theorie kun je augurken eind mei of in juni rechtstreeks buiten zaaien, maar dan zijn de zaden overgeleverd aan het weer. Als het nat en koud is, kunnen ze gaan rotten in plaats van kiemen. Ik geef er daarom altijd de voorkeur aan om binnen voor te zaaien, waar ik voor optimale warmte en vochtigheid kan zorgen. Voorzaaien betekent ook dat je eerder met de teelt kunt beginnen (ik zaai de eerste lading in de tweede helft van april) en dus eerder kunt oogsten.
Augurken hebben er een hekel aan als hun wortels worden verstoord, ze houden er niet van om te worden verspeend. Ik zaai ze dus meteen in (vierkante) potjes van 5 cm, twee zaadjes per potje. Als beide zaden kiemen, nijp ik er een bij de grond af. Nadat de wortels het potje hebben gevuld, verpoot ik de jonge plantjes voorzichtig naar een potje van 9 cm. Na half mei kunnen ze, mits het niet te koud is, naar buiten. Augurken zijn sterk rankende planten. Je kunt ze over de grond laten kruipen of ze verticaal laten groeien en aan een steun vastmaken. Bij horizontale teelt is het handig om de grond af te dekken, bijvoorbeeld met anti-worteldoek. De zwarte kleur van dit materiaal zorgt ervoor dat de grond warmer wordt, het houdt de bodem vochtig en beschermt de vruchten tegen opspattend zand bij een regenbui.
In onze tuin planten we de augurken in een bed dat vooraf wordt bemest met twee volle kruiwagens eigen compost of goed verteerde stalmest en gemulcht met een dikke laag stro. In het midden van het bed spannen we een stuk gaas, waaraan de planten kunnen worden opgebonden. Zowel het hoge gehalte aan organische stof in de bodem als de mulchlaag zorgen ervoor dat de bodem goed water vasthoudt en we minder vaak hoeven te gieten. Als ik merk dat de planten wat extra voeding kunnen gebruiken, begiet ik ze met smeerwortelgier.
Vanaf het moment dat er vruchten verschijnen, beginnen we te oogsten en proberen we dat op zijn minst elke twee dagen te doen. Als je even niet oplet worden ze snel te groot. De geoogste vruchten sparen we op in de koelkast en als er genoeg zijn, maken we ze in. Net zoals je van kool zuurkool kunt maken, kun je augurken fermenteren - iets wat nog veel gedaan wordt in mijn geboorteland Tsjechië. Bij fermentatie wordt de groente geconserveerd door melkzuurbacteriën. Augurken die je in de winkel koopt, zijn altijd ingemaakt in azijn.
Uit: G&B februari 2018
Tekst: Vera Greutink, Beeld: Remco Greutink
