… houden nog een dagje aan rond en in de knollentuin
Boven nul, onder nul, ijzige wind, één keer een licht buitje, glibberglad en toen sneeuw, geen geweldig pak maar goed voor een paar centimeter, kinderen die sneeuwpoppen maken, geef toe, géén spierwitte maar die met een hoog grasgehalte en (excuus) hondenpoep, maar als je rode wangen hebt en handschoenen aan, geen probleem en ouders schieten hun smartphone vol voor al die opa’s en oma’s, gelach en het gedempte geluid van voetstappen en gesuis van sleetjes. Prima sfeer buiten.
Op dagen zoals deze kun je werkelijk alles kieken. Auto’s, bomen, vormstruikknipsels, haagjes, prieeltjes, betonnen kippen, eenden, ganzen, kuikens, kabouters, hekken, omgevallen emmers, werkelijk alles is goed, maar voor mij is niets zo treffend als de bloemen van mijn winterbloeiers bedekt met een vette pluim sneeuw: de Papierstruik (Edgeworthia chrysantha ‘Grandiflora’) en het Winterzoete pruikje (Chimonanthus preacox.) De laatste vind ik zelf het meest bijzonder, hoewel minder sprankelend dan bijvoorbeeld die de betoverende hazelaars. Het laat tegelijk duidelijk de herkomst van de naam zien, Chimonanthus, namelijk letterlijk: winterbloem. Mooier kan haast niet met zo’n pruikje sneeuw.
Alles wat bloeit, was even “warm” afgedekt met een laagje sneeuw. Wat foto’s kunnen maken om te delen. Het Winterzoet met een witte muts, maar voor eenzelfde muts was ik te laat bij de toverhazelaars die het dichtst bij het huis staan. De “kale” roodbruine is zoals ieder jaar het eerste, de naam ben ik vergeten en dat terwijl hij me zo hondstrouw aankijkt iedere ochtend bij de voordeur als ik de krant pak. De gele ‘Arnold’s Promise’ kijkt met zijn gele tongen uit zijn viltige knopjes onder een witte toef naar het aankloppen van een beetje milder weer.
De koude bakken doen nog steeds trouw hun dienst met de winteropvang van mijn potplanten. Zondag is het weer ver boven nul en maken we de balans op van dit koudeneuzenweer. Ben benieuwd of Hondstandjes het redden, want die ontdekte ik stijf bevroren in hun 9x9 behuizing. Sorry jongens dat ik jullie in de herfst vergeten ben uit te planten. Als ze net zo sterk zijn als sneeuwklokjes die in dezelfde krat staan te wachten met hun bleekwitte neusjes op groene puntjes dan heb ik geluk. Ik zag ook al de eerste bloemen op de Winterkamperfoelie.
Ik kan niet wachten op al die kleuren en geuren…
Voor alles wat ik vergeten ben of fout heb – ik kan de geplaatste tekst noch foto's aanpassen – stuur gerust een email naar: paldr353@gmail.com
.jpg)
