Midden mei begon een merel aan de bouw van een nest op de hoek van een plank vlakbij de ingang van een hokje waarin tuingereedschap, bloempotten, emmers e.d. gestald zijn. Vanaf begin juni keek ik bijna iedere keer als ik iets nodig had uit dat hokje recht in de ogen van ma merel. Iedere keer echt zo'n blik van "wat komt die snuiter hier weer doen?". Tijdens een kleine broedpauze kreeg ik de gelegenheid een foto te maken van het resultaat van de leginspanning: 4 mooie mereleitjes. Inmiddels zijn deze eitjes veranderd in 4 kloeke mereljongen die al aardig in de veren beginnen te komen. Toen ik vanmiddag het jonge grut geportretteerd had kwam vader merel aanvliegen met een sappige kers in zijn snavel. Hij was helaas te snel weer weg om ook op foto te vangen. De kers had hij snel gedropt in de wijd gapende bek van een van zijn nakomelingen. Hopelijk gaat dit geen verstikkingsverschijnselen veroorzaken. De kans is in elk geval aanwezig dat binnenkort weer meer merels in Eindelooshaof te zien en te horen zijn.
