In ruim een week tijd is onze bostuin weer heerlijk opgefrist! De lelietjes der dalen laten zich uitbundig zien. De krentenbloesem is verdwenen, maar het frisgroene blad is minstens zo mooi! Door de stevige regenbuien is het mos weer prachtig. De beuken zitten ook bijna in het blad. Het lijkt of de tuin gekrompen is, maar alles wordt intiemer en sfeervoller. Wij hebben vrij veel laurierstruiken staan en die hebben dit jaar uitbundig gebloeid met enorme kaarsen op de takken! Vermoedelijk door de zachte winter. Dat was vorig jaar wel anders: alles kapot gevroren. Zelfs de viburnum die al jaren geen bloemen meer maakte staat prachtig te bloeien en wat ruikt dat toch lekker. Als ik mijn tuinrondje maak sta ik altijd even stil bij het veldje met dovenetel, kamille, perzische muts etc. Dit is zo'n stukje waar ik nooit iets heb neergezet maar de natuur lekker zijn eigen gang mag gaan. Hoe zo onkruid....mooier kan het toch niet! Gisteren kwam een jonge grote bonte specht even snoepen van het laatste restje pindakaas, Wim kon er een prachtige foto van maken door het raam.
