Fietsen in Zweden,
Half augustus. Veel groen, van de weilanden hel groen, van de bossen donkergroen van dichtbij. Verder weg op de heuvels worden de dennenbossen meer blauwachtig. Ook lichtere bossen, met de witte berkenstammen sierlijk naast elkaar. Graanvelden staan geel te wezen, een deel al gemaaid, en een deel nog niet. Allerlei soorten, haver, tarwe, en voor mij onbekende granen. Voor al die verschillende soorten knäckebröd. En dan het water, van de meren, en de smallere stroompjes die de meren verbinden. Land van de lange meren, schreef Selma Lagerlöf, een van de bekendste Zweedse schrijvers en eerste vrouw die de Nobelprijs voor literatuur won, back in 1909. Selma is in Värmland opgegroeid en veel van haar boeken (Niels Holgersson ken je vast wel, maar ooit van de Saga van Gösta Berling gehoord? Alle Zweden kennen het, en ik nu ook, ben het aan het lezen). Terug naar de kleuren in het landschap : groen, blauw, geel. Maar tijdens het fietsen, in de bermen van de weg, zie ik heel veel kleuren. Er bloeit nu een enkele lupine, herbloei, maar aan de aantallen planten te zien is de berm hier in het voorjaar Paars!. Verder veel grasklokjes, beemdkroon , wilgenroosjes, guldenroede (velden vol), soort havikskruidjes, Prachtig, die bermen. En op de foto? Geen bermbloemen, die heb ik in mijn hoofd, in mijn herinnering bij me. Wel het fonteintje in hotel Selma Lagerlöf in Sunne.
