Wat fijn dat de eerste vaste planten als Aquilegia vulgaris (akelei), Geum rivulare en borissii, Geranium 'Orion', Cirsium rivulare 'Atropurpureum' (rode distel) het bloei-stokje van de tulpen overnemen!
En ook, waar eerder sneeuwklokjes, crocussen en narcissen hebben staan stralen, wordt nu het afstervende blad geruisloos uit het zicht ontnomen door de aanstormende Hosta's. Ik doe dus aan "etagebouw", niet alleen in potten, maar ook in de tuin.
In de laatste Groei & Bloei meldt een briefschrijfster dat haar oranje Rhodo steeds roder wordt. Ik ken dat ook bij mij, al gaat het hier van het ene op het andere seizoen. De buren verplaatsten een Rhodo die daarna wit ging bloeien, terwijl ik zou zweren dat hij daarvoor lila was.
In mijn tuin had ik ORANJE Mimulus (maskerbloem) en Trollius (ranonkel) geplant. Het jaar er op had ik in enen een GELE Mimulus. De Trollius heeft zich eerst een jaar niet laten zien, maar dit jaar staat er plotseling... alweer een gele.
Ik heb nog zo'n gevalletje van kleurverandering. Er staan meerdere blauwe akeleien. Dat de "vulgaris" gewoon zou zijn, kan ik me niet in vinden, ik vind ze prachtig. Ze zaaien zich ook lustig uit, vind ik ook leuk. Alleen zijn die zaailingen steevast van het allerlichtste roze en verbloeiend naar wit. En dat terwijl er nergens een witte ouder te bespeuren valt.
Zou hier de grondsoort een rol kunnen spelen? Van Hydrangea's is inmiddels bekend dat zij alleen op zure grond de intenste kleuren blauw en donkerrood krijgen. Zou zoiets ook voor vaste planten gelden? En dat ze dan vooral in kleuren terugkomen die we niet willen?
