Las ik vandaag in het Groei en Bloei bestuursbulletin een stukje over het nieuw leven inblazen van het plan Tuinreservaat. Daar ben ik direct voor te vinden en heb aandachtig de criteria doorgelezen waar je tuin aan moet voldoen om voor een tuinreservaat te mogen doorgaan. Onze tuin voldoet zelfs aan alle criteria, zonder dat we daarvoor eigenlijk iets bijzonders doen. Dus heb ik me vanavond direct aangemeld.
Dacht meteen dit is weer een moment om een stukje op de weblog te schrijven. Direct enkele foto's gemaakt, waaraan te zien is dat wij voldoen aan de voorgeschreven punten.
Te beginnen met onze wilde vlechtheg. Aan het opstapelen (vlechten) van deze heg zijn we vorig jaar begonnen. We hadden nieuwe buren gekregen en na onze verbouwing was het er nog niet van gekomen om weer een heg aan te planten of om een schutting te zetten. De buren hebben hun voordeur en zitgedeelte aan onze kan van het huis. Dus weinig privacy.
Daarom zijn we toen begonnen om ons snoeihout te verwerken in een heg. Dit jaar gaan we langzaam naar voren en zijn we begonnen aan het gedeelte naar voren naar de weg toe. Hier maken we een smalle strook van ongeveer een meter hoog. Een klein stukje is klaar. Helaas komen we niet veel verder meer. Het snoeihout is op.
Deze winter hebben we niet zoveel gesnoeid. We hebben zoals in een eerder blog te lezen was. Alle 25 jaar oude metershoge coniferen afgezaagd.
De buren en wij zijn erg blij met de vlechtheg als schutting. De heg zit vol met vogeltjes. Hopelijk doen de vorig jaar aangeplante klimrozen het ook goed, zodat er dit jaar mooie gele rozen door zullen bloeien.
