Gister was t even wit. We hebben tijdens de sneeuwbuien een eind gelopen tegen de wind in. De sneeuw tikkelde op je gezicht en alles werd witter en witter. Zo wondermooi. Zelf een deurmat wordt een plaatje.
Overal komen de sneeuwklokjes en de vroege narcissen boven de grond. De anemoon wou niet achterblijven en staat al met een knop boven de grond.
nog even en dan kunnen we wat meer van buiten genieten.
lieve mensen, we weten niet wat er allemaal nog op ons afkomt.
maar een ding is zeker de natuur laat zich niet stoppen.
blijf genieten én gezond.