De Magnoliabloemen. Magnolia takken in een vaas plaatsen, appeltje eitje, maar vaaswater verversen een klus apart, naast dat de takken van een groot formaat zijn, zijn de bloemen en knoppen wanneer zij op openbarsten staan zeer kwetsbaar, slechts een enkele knop sneuvelde en kon ik een prachtige bos in schone vaas vastleggen, missie geslaagd. De geur van de magnolia moeilijk te omschrijven, jasmijn met fris citroenachtig vleugje, heel apart en vooraltijd herkenbaar.
Daarna lonkte een bleek zonnetje mij naar buiten, eerst effe kijken, toen toch maar fototoestel erbij gehaald.
Zag hoopgevend groen bij de vervanger voor Verbena bonariensis (naam effe niet paraat), de Euphorbia zie ik al samen met Narcisjes in de vaas, bij het oude poortje de zelf uitgezaaide/aangewaaide: holwortel, toppertje, de Japanse anemoon (niet uit te roeien) en ook een lekkere uitzaaier (coronaria, what’s in a name: Lychnis coronaria, de prikneus).
De potten bij de voordeur zien er veelbelovend uit, de botanische tulpjes, lieve, kleurige hondstrouwe blijvertjes, ze krijgen dit jaar volop zonlicht na heftig snoeien van de Euonymus boven ze. De Vincabloemetjes kleuren, naast de Amerikaanse vergeet-mij-niet zie ik de akelei opschieten, verder in de tuin nog een eenzaam exemplaar longkruid, de tuin stond er jaren terug vol mee, ze houden niet zo van de schaduw die in de tuin is ontstaan. Verder hebben de mieren het vogeltje op de kruk verder de tuin in gesjouwd en ontdekte ik daartussen naast de al eerder bloeiende krokusjes nog een aantal AANWAAIERS: een taxus, een nog niet duidelijk te benoemen plantje, en jippie!!! een tulpje of misschien een kievietsbloem?? en heel wat wilde (indische aardbeiplanten) die binnenkort.......... weer weg zullen waaien.